Είναι κάτι τέτοιες μέρες σαν τη σημερινή που δεν ξέρεις τι σου γίνεται. Σοβαρά τώρα. Δεν είσαι σίγουρη/ος τι εποχή έχουμε. Ούτε τι ώρα θα μπορούσε να είναι. Και ο χρόνος κυλάει διαφορετικά από σημείο σε σημείο και από άνθρωπο σε άνθρωπο.
Άσε τη διάθεση σου... Με αυτήν κάτι τέτοιες μέρες δεν βγάζεις κανένα νόημα. Ούτε όμορφα ούτε άσχημα νιώθεις. Λάθος. Νιώθεις και άσχημα και όμορφα και χαρούμενα και λυπημένα και δεν ξέρω τι άλλο, αλλά μπλέκονται όλα μαζί σε μια πολύχρωμη μάζα και τελικά δεν ξέρεις τι νιώθεις.
Όσο πλησιάζει το βράδυ το καταλαβαίνεις όλο και περισσότερο. Σε ζώνει, πώς το λένε...
Είναι από τις πιο περίεργες ώρες. Αποπνιχτική και δύσκολη συνάμα.
Κλείνεσαι στον εαυτό σου για να γλιτώσεις από τον εαυτό σου.
(Μα είναι και από τις πιο υπέροχες...)
