Βλέπω (27)

The Yukinator. Δεν νομίζω ότι το να μείνετε είναι καλή επιλογή. Απλά.

Ο γιαπωνέζικος εαυτός μου

Το τραγούδι μου το θύμισε η Μέλπω με ένα μέιλ της. Το συγκεκριμένο anime ήταν από τα πρώτα που είδα όταν ακόμη ήμουν άμαθο μαθητούδι στον κόσμο των κομιξάδων γενικότερα. Το γεγονός του κολλήματος μου με τα manga και anime έχει μεγαλώσει πολύ. Θα μου πεις, καλά δηλαδή σου αρέσει η απεικόνιση των κόμπλεξ ενός ολόκληρου λαού; Λέγοντας το αυτό, εννοώ μια αφόρητη πίστη σε πατρίδες, φατρίες και την έννοια της τιμής, τους ξεκάθαρους έμφυλους διαχωρισμούς, αναπαραγωγή απίθανων στερεοτύπων και άλλα. Μέσα όμως από όλα αυτά, τελικά ασχολήθηκα με την ιαπωνική κουλτούρα. Πρώτον έχω ένα θέμα με τους πολιτισμούς γενικότερα. Ωστόσο, ας γίνω σαφής. Δεν θέλω να περιορίσω την έννοια του πολιτισμού σε έναν λαό. Δεν θέλω ,σίγουρα, να υποστηρίξω ότι το τάδε έθνος( αν είναι δυνατόν, λέω αυτήν τη λέξη) μπορεί να οριοθετηθεί με βάση τη μουσική του ας πούμε. Αλλά αυτό αποτελεί μια άλλη μεγάλη κουβέντα από μόνο του. λοιπόν, μου αρέσει όπως έλεγα να ασχολούμαι με πολιτισμούς διάφορων περιοχών και ομάδων που τους παράγουν και δρουν μέσα σε αυτούς. Ένας πολιτισμός όμως όπως της Ιαπωνίας είναι διαφορετικός σε σχέση με ότι έχω συνηθίσει ως τώρα από πλευράς βιωμάτων. Ακόμη και τα παραπάνω άσχημα στοιχεία που ανέφερα, σου δίνουν την εντύπωση ότι τα κάνουν με μια ευλαβικότητα, μια συνέχεια, μια ήρεμη σιγουριά. Μάλλον έχουν πολλή ανάγκη τους ήρωες, γιατί όλο ήρωες βρίσκεις. Οκ ναι υπάρχουν και κάτι άθλια με κοριτσάκια που δεν παλεύονται. Ωστόσο είμαι στο σημείο να νομίζω ότι οι περισσότεροι διαβάζουν manga στην Ιαπωνία όπως εδώ εφημερίδα.

Πφφφφ....

Και που στο καλό βρίσκεται ο δικός μου γιαπωνέζικος( μην ξεχνιόμαστε) εαυτός σε όλα τα αυτά. Χμμμ... Μάλλον προσπαθώ να καταλάβω πως βιώνουν αυτήν την καθημερινότητα. Σίγουρα προσπαθώ λανθασμένα, αν θέλετε, καθώς δεν έχω πάει ποτέ. Όπως το βλέπω, δεν θα πάω ποτέ μετά τα φετινά με την Φουκουσίμα. Μάλλον θα πρέπει να αρκεστώ σε φτηνές απομιμήσεις ιαπωνικών φαγητών και διαδικτυακής γνώσης.

Ανθίστε κερασιές...

Βλέπω (26)

Νομίζω ότι η φωτογραφία δεν είναι τραβηγμένη από εμένα οπότε ελπίζω να μην δεχτώ μήνυση από κάποιον που συγκρίνει τους Baroness με τους Mastodon και να ετοιμάζει τα στρωσίδια του για το μπαλκόνι. Και τι βλέπουμε εδώ; Ένα οικόπεδο προς πώληση. Η ελιά κλαδεμένη χάλια και ένα πωλητήριο να είναι καρφιτσωμένο πάνω της. Όχι δεν είναι οι δήθεν εναλλακτικές οικολογίστικες διαθέσεις μου που θέλουν να πουν "δεν είναι σαν να έχουμε πουλήσει τη φύση, μα τι εικόνα". Είναι που όταν θα πάω να ξαπλώσω σε εκείνο το χωράφι-λιβάδι θα κρέμεται το πωλητήριο πάνω από το κεφάλι μου και δεν θα μπορώ να ησυχάσω ούτε λεπτό...

Stonerιές

Μα δεν μπορώ να αντισταθώ σε αυτή τη μουσική. Μετράει. Στα λέει μέσα στα μούτρα. Είναι από αλλού. Βασικά ίσως το Swollen and Halo να μην είναι και το πιο χαρακτηριστικό δείγμα stoner, αλλά τι με νοιάζει τι λέτε εσείς.

Δεν μπορώ εύκολα να ακούσω stoner με άλλο κόσμο τριγύρω μέχρι και σε συναυλία. Είσαι στη φάση που το ένα σου χέρι κρέμεται πίσω από την πλάτη της καρέκλας, τα πόδια σου είναι ανοιχτά γιατί θες να αγκαλιάσεις όλο τον κόσμο που τρέχει στη φαντασία σου με κάθε πιθανό τρόπο, τα μάτια σου είναι κλειστά και νιώθεις εκείνο το περίεργο συναίσθημα που ξεκινάει από κάπου μέσα και απλώνεται όχι σιγά σιγά αλλά σαν τρενάκι του λούνα παρκ με ράγες τις φλέβες σου. Είναι ρε γαμώτο χειρότερο και από απλίφτινγκ. Ή είναι ακόμα εκείνες οι στιγμές που εξασφαλίζεις μια γωνία του δωματίου χωρίς χαλί για να νιώθεις σίγουρα το κρύο και χτυπιέσαι με τις ώρες μόνος/η σου. Και είσαι τόσο σίγουρος/η ότι εάν τολμήσει να μπει κάποιος και να σου καταστρέψει την ώρα της στοουνεριάς θα του βγάλεις τις φωνητικές χορδές μια μια και θα αντικαταστήσεις με αυτές τις κανονικές στην κιθάρα σου(εντάξει για όσους έχουν κιθάρα).

Πάω να φτιάξω playlist...

Βλέπω (24)

Αγαπητοί συνάνθρωποι. Καθώς ένα από τα πολλά προβλήματα που προκύπτουν από την κρίση την οικονομική είναι μείζονος σημασίας, θα ήθελα να το θίξω. (Ζήτω στην έκθεση των πανελλαδικών). Υγεία. Κάθεστε και σκάτε επειδή θα πληρώνουμε τα νοσοκομεία και τους γιατρούς, κάτι που ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΚΑΝΑΜΕ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ;;; Λάθος! Η παραπάνω εικόνα αποτελεί τον πιο σίγουρο για τα αποτελέσματα του εναλλακτικό τρόπο θεραπείας. Όλοι θα έχετε μερικά άχρηστα και περισσευούμενα κομματάκια χρυσού, ασημιού, ακόμη και πανάχρηστα διαμαντικά. Βρίσκετε την κοντινότερη στο σπίτι σας θαυματουργή εικόνα και αφήνετε μπροστά της ένα από τα προαναφερθέντα. Και τότε...! ΘΑΥΜΑ!

Προσπερνώντας επιδέξια οποιουσδήποτε κανόνες της φυσικής στέκονται εμπόδιο και αλλάζοντας ολόκληρη την κατάσταση της φύσης εν γένει ρε παιδί μου, μονάχα για εσάς επικοινωνεί με μια υπερκόσμια δύναμη από την παραδιπλανή διάσταση για να σας γιατρέψει! Πιο πριν αυτό δεν γινόταν, καθώς αυτή ήταν η τιμωρία σας επειδή ο τρίτος προπάππους του θείου σας είχε σκοτώσει μια ακρίδα. Καλά να πάθετε! Αλλά χαρίζοντας από τα βάθη της καρδιάς σας πολύτιμα κοσμήματα παραδεχτήκατε το λάθος σας-του και μετανοήσατε. Μπράβο. Το βάλαμε στη λίστα για να σας κάνουμε καλά.

Και τώρα σοβαρά. Οποιοσδήποτε κάπου κάποτε έμαθε για τους νόμους του Νεύτωνα και συνεχίζει να πιστεύει σε υπερκόσμιες δυνάμεις είναι το λιγότερο χαζός. Για να είμαι ευγενική.

Ω ναι!!!

Χαχαχαχαχα!!!!!

Εχθροί μου, πολιτικοί και μη σε ολόκληρο το σύμπαν τρέξτε να κρυφτείτε. Την επόμενη φορά που κάποιος θα μου σπάσει τα νεύρα με την ξεροκεφαλιά του σε συνέλευση, θα ξανακούσει κάτι τόσο άθλιο όσο αυτό ( ε δεν άντεξα έπρεπε να στο αφιερώσω, γαμώτο) και θα βαριέμαι να του αλλάξω χαρακτηριστικά στο πρόσωπο, θα ξαναβάλει μπότες με μακριά φούστα( μιλάει η ράφτρα μέσα μου) και πολλά άλλα που δεν μπορώ να βλέπω γιατί με πιάνουν κρίσεις, καθώς είμαι πολύ παράξενη ως γνωστόν....

ΘΑ ΤΗΝ ΠΛΗΡΩΣΕΙ ΠΟΛΥ ΑΚΡΙΒΑ

(ΤΗ ΝΥΦΗ)

γιατί πολύ απλά θα ακούσει ετούτο

ΟΛΟΚΛΗΡΟ!

Serial Killer

A is for the cannibalistic sadomasochist Albert Fish.

B is for the lonely lover, broken-hearted Bela Kiss.

C is for Charles Starkweather's handsome nervous twitch.

D is for the Son of Sam, aka David Berkowitz.

E is for Edward Gein, a massacring machine.

Francisco del Junco dispatched some crackheads with a can of gasoline.

Gary "Green River" Ridgeway ditched his girls by the freeway

With the typical disregard of your average serial killer.



Qigong Master Hu Wanlin could take your breath away

While The Iceman Cometh in the night.

Jeffrey Dalmer's fine cuisine could rival Edward Kemper's

But only if his dates were fresh and ripe.

Prolific Pedro Lopez wins the body count, 300 dead.

Herbert Mullin, bless his heart, did everything God said.

Dennis Nilsen's crappy classic rock record collection

Should've killed them, but no, he used his hands instead.



Onoprienko killed 52 people, and Pogo the Clown was inherently evil

(Though he made one hell of a weiner-dog balloon).

Thomas Quick and Reinaldo Rivera both sliced with a knife.

Arthur Shawcross' Tour of 'Nam was a boon.



Well, T is for Ted Bundy who would kill off girls who were really cute.

U is for the Unabomber, whose method was the mail chute.

V is for Joseph Vacher, an ugly vicious brute.

And W is for Aileen Wuornos, the patron saint of prostitutes.

Citizen X perplexed the Reds when his DNA didn't match the dead.

Li Yuhui discussed Feng Shui over a cup of tea.

The Zodiac Killer, right down to the last "letter"

Will take you from A to Z in the song about serial killers.

Εκτός από το γεγονός ότι αυτή η γυναίκα είναι φωνάρα, το συγκεκριμένο κομμάτι κάτι έχει...

Είσοδος

Όταν μετά από ταξίδι, τρέξιμο και αγωνία όλη μέρα για οικογενειακές και μη υποθέσεις στο Μεσολόγγι επιστρέφεις Αθήνα με θρυλικά είσοδο έπειτα από εξίσου θρυλική έξοδο, η συζήτηση είναι αυτή:

-Behave yourself!

-Fuck off!

-Go to hell!

-Bloody bastard!

-Asshole!

-Son of a bitch!

-Cunt!

-Dickhead!

Και μετά μου είπες κάτι άλλο που ξέχασα και με αποστόμωσες παλιοσεξίστρια.

Πρώτον ας προσέχουμε τις παρέες μας.

Δεύτερον η Ολυμπία οδός φαίνεται άθλια και δεν νομίζω να τελειώσει σύντομα. Ωστόσο καθώς θα τη χρησιμοποιώ συχνά μου σπάνε ήδη τα νεύρα.

"Φταίμε εμείς που χρωστάμε δυο μαθηματάκια για πτυχίο και εσείς(;) κλείνετε τις σχολές και μας στερείτε το δικαίωμα να τελειώνουμε από δω και να σας αφήνουμε να κουρεύεστε;"

Όσοι λοιπόν πιστεύουν ότι θα πάρουν το πτυχιάκι τους και θα τελειώνουν και θα βρουν και μια αξιολάτρευτη δουλίτσα αμέσως μετά ας καταλάβουν ότι στην καλύτερη των περιπτώσεων θα τους αποσταλεί σε ηλεκτρονική μορφή γιατί το χαρτί μας τελείωσε και δεν προβλέπεται να ανανεωθεί σύντομα λόγω της κρίσης της οικονομικής( μου τη σπάει αυτή η έκφραση).

Ώρες ώρες πιστεύω ότι κάποιοι/ες δεν έχουν καμία επαφή με τη σχολή τους. Και δεν γνωρίζουν τι σημαίνει συλλογικότητα.

Όσων αφορά την άποψη "εγώ ήρθα εδώ για να τελειώσω τη σχολή μου και δεν με νοιάζουν τα πολιτικά", πρώτον μπορείς από τώρα να ντρέπεσαι για τον εαυτό σου και την έλλειψη πολιτικής παιδείας και δεύτερον, και ας γίνομαι γραφική, μιας και το λέω συνέχεια:

Η πολιτικότητα του καθενός, ο οποίος έχει πραγματική πολιτικότητα τέλος πάντων(αλλά ακόμα και η σαθρή) πηγάζει από την άποψη του για τη ζωή και τον τρόπο που αντιλαμβάνεται τα πράγματα και δρα μέσα και για αυτά. Η δική μου πολιτικότητα προέκυψε από τον τρόπο που ζω και τις δυνάμεις που αντιλαμβάνομαι σε αυτόν, από τον τρόπο που βλέπω και αντιμετωπίζω τα πράγματα. Τα διάφορα βιώματα εξελίχθηκαν και ωρίμασαν σε μια πολιτική άποψη πολύ φυσικά. Το ίδιο φυσικά αλλάζουν και μεταβάλλονται καθημερινά, και παρόλο που γνωρίζω τις βάσεις μου, μπορούν ακόμη και αυτές να καταρριφθούν οποιαδήποτε στιγμή και να αντικατασταθούν από άλλες, με οποιαδήποτε συνέπεια. Σίγουρα δεν είναι εύκολο, και πολλοί το γνωρίζουν από τους ίδιους, αλλά πολλές φορές ίσως χρειάζεται να ακολουθηθεί ο επίπονος δρόμος. Την πολιτικότητα σου την εφαρμόζεις συνέχεια, όχι μονάχα όταν κάνεις συνέλευση ή γράφεις κείμενο. Χρησιμοποιώ την προσωπική εμπειρία γιατί έτυχε να γράφω εγώ αυτό το κείμενο.

Όχι δηλαδή ότι είπα κάτι καινούριο, αλλά οι συνεχείς πιέσεις και η σύγχυση της περιόδου, οι απογοητεύσεις αλλά και οι σχέσεις που σιγά σιγά εξελίσσονται και στεριώνουν, εξωθήθηκαν ως μια προσωπική ανάγκη να γράψω τα παραπάνω.

Τα νιάτα μας τα φάγαμε στη γεωπονική.....

Χρειαζόταν

Τζιτζίκια

Ας πούμε μερικά πράγματα που πρέπει να ειπωθούν.

Λοιπόν, πώς λέγεται αυτός που δίνει πανελλήνιες πρώτη φορά, περνάει σε σχολή, ξαναδίνει την επόμενη χρονιά και περνάει στην ίδια ακριβώς σχολή, αν όχι μαλάκας;;;

Δεν αντέχω άλλο.

Ναι ξέρω ότι θα ακουστεί πολύ κοινότυπο, ΑΛΛΑ δεν άντεξα.

Κάνετε που κάνετε φατσοβιβλίο, σας παρακαλώ γίνετε λίγο πρωτότυποι. Κόψτε αυτά τα η ομορφιά μου, ο εαυτός μου και λοιπά. Περιοριστείτε στο απλό εγώ. Φτάνει για να δείξετε πόσο γαμάτοι είστε. Επίσης εκεί που λέτε για τα φιλαράκια σας, προτείνω να διανθίσετε το άλμπουμ με τον εξής τρόπο: Πάμε στο μοναστηράκι και βγαίνουμε φωτογραφία με όποιον τουρίστα συναντήσουμε σε απόσταση 1 χιλιομέτρου. Θα γονατίσει το σύστημα! Επιπλέον οι εποχές που είσαστε γαμάτοι επειδή η μαμά σας σάς άφηνε να καπνίζετε, να πίνετε και να βγαίνετε φωτογραφίες με άτομα του άλλου φύλλου πέρασε. Από εδώ και στο εξής γαμάτος/η είναι αυτός/η που πίνει χυμό γαϊδουράγκαθου, τρώει πατατοκροκέτες με μαρμελάδα βατόμουρο και βγαίνει με crossdresers. Το κάναμε πριν λίγο. ( G2 by crossdresser i mean yuki, jerk). Οπότε κοιτάξτε να αναβαθμιστείτε. Γρήγορα.

Μην ξεχνάτε να διαβάζετε άρλεκιν κάθε μέρα για να διευρύνετε τους ορίζοντες σας.

Το Abies cephalonica είναι το αγαπημένο μου δέντρο για φέτος.

Τα πολιτικά μου μπράτσα, όσο στιβαρά και να είναι δεν μπορούν να σας αντέξουν όλους. Θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας.

Ανυπομονώ για την είσοδο του Μεσολογγίου.

Τα τζιτζικάκια είναι υπέροχα. Παρόλο που μιλάνε πολύ. Γνώμη μου είναι να τα προσέχετε.

Χαίρομαι που σήμερα είμαι ζωντανή.

Και τέλος θα ήθελα να πω ότι έχω γνωρίσει και πιο καμένους ανθρώπους από αυτούς: