Stonerιές

Μα δεν μπορώ να αντισταθώ σε αυτή τη μουσική. Μετράει. Στα λέει μέσα στα μούτρα. Είναι από αλλού. Βασικά ίσως το Swollen and Halo να μην είναι και το πιο χαρακτηριστικό δείγμα stoner, αλλά τι με νοιάζει τι λέτε εσείς.

Δεν μπορώ εύκολα να ακούσω stoner με άλλο κόσμο τριγύρω μέχρι και σε συναυλία. Είσαι στη φάση που το ένα σου χέρι κρέμεται πίσω από την πλάτη της καρέκλας, τα πόδια σου είναι ανοιχτά γιατί θες να αγκαλιάσεις όλο τον κόσμο που τρέχει στη φαντασία σου με κάθε πιθανό τρόπο, τα μάτια σου είναι κλειστά και νιώθεις εκείνο το περίεργο συναίσθημα που ξεκινάει από κάπου μέσα και απλώνεται όχι σιγά σιγά αλλά σαν τρενάκι του λούνα παρκ με ράγες τις φλέβες σου. Είναι ρε γαμώτο χειρότερο και από απλίφτινγκ. Ή είναι ακόμα εκείνες οι στιγμές που εξασφαλίζεις μια γωνία του δωματίου χωρίς χαλί για να νιώθεις σίγουρα το κρύο και χτυπιέσαι με τις ώρες μόνος/η σου. Και είσαι τόσο σίγουρος/η ότι εάν τολμήσει να μπει κάποιος και να σου καταστρέψει την ώρα της στοουνεριάς θα του βγάλεις τις φωνητικές χορδές μια μια και θα αντικαταστήσεις με αυτές τις κανονικές στην κιθάρα σου(εντάξει για όσους έχουν κιθάρα).

Πάω να φτιάξω playlist...