Από εκείνη τη συστάδα δέντρων μου έλεγαν παλιά καθώς ήμουν μικρό παιδάκι, ότι θα έρθει η γριά Κόλια να με πάρει μακριά. Της είχα στήσει πολλές φορές καρτέρι με αυτοσχέδιες παγίδες από σεντόνια και καρέκλες αλλά πάντα με έστηνε. Τώρα, όποτε πάω σε αυτό το χωριό, ξαπλώνω με μια κουβέρτα και ένα βιβλίο κάτω από τα ίδια δέντρα και σκέφτομαι τι άτακτο παιδάκι που ήμουν...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου